SZKOŁA PODSTAWOWA
W KRÓLOWEJ POLSKIEJ
SP
PRZYRODA:
CZY WIESZ,
że w naszej szkole zainstalowano inteligentny system monitorowania jakości powietrza? chcąc sprawdzić stan czystości powietrza w naszej okolicy wystarczy wejść na stronę
Środowisko życia mszaków i paprotników - lekcja w terenie kl.V
Prezentacja przygotowana przez uczennicę kl. VI Zofię Jaworską, temat: "Afryka - co mnie najbardziej zainteresowało, zaciekawiło".
Prezentacja przygotowana przez uczennicę kl. VI Zofię Jaworską, temat: "Ssaki Polski - jeż europejski".
Prezentacja przygotowana przez uczennicę kl. VI Zofię Jaworską, temat: "Pustynia Takla - Makan".
Prezentacja przygotowana przez uczennicę kl. VI Nicolę Ząber, temat: "Pustynie - Sahara".
Prezentacja przygotowana przez uczenia kl. VI Dawida Groń, temat: "Pustynia Gobi".
CAMERA OBSCURA
Uczniowie klasy VI Patryk Siedlarz oraz Krystian Uroda zbudowali camerę obscura. Nazwa „camera obscura” pochodzi z łaciny i znaczy „ciemny pokój” (camera – pokój, obscura – ciemny). Camera obscura to bardzo prosty przyrząd – optyczny – który pozwala uzyskać rzeczywisty obraz w odbiciu na płaszczyźnie. To także pierwowzór aparatu fotograficznego. Urządzenie
zbudowane jest z pudełka, które jest czarne w środku. Czarne, bo to pomaga zredukować odbicia światła. Na jednej ze ścianek znajduje się niewielki otwór o średnicy 0,3–1 milimetra na przeciwległej ścianie (w środku) umieszczamy białą kartkę. Promienie światła wpadają przez otwór i tworzą na niej odwrócony i pomniejszony (lub powiększony) obraz. Kiedy wstawimy w miejsce matowej ściany kliszę fotograficzną obraz można utrwalić na zdjęciu.
Dzieło waszych kolegów możecie zobaczyć w galerii.
Zasada działania camery obscura oraz instrukcję jej budowy przedstawia następujący film camera obscura.
WYHODUJ KRYSZTAŁY SOLI:
Potrzebne pomoce:
- słoik 0,25 l,
- woda,
- sól,
- krótki patyczek lub ołówek,
- kosmata nitka, grubszy sznurek
Wykonanie doświadczenia:
Przygotuj roztwór nasycony soli kuchennej (najlepsza do wykonania doświadczenia jest sól bez antyzbrylacza!): dodawaj stopniowo soli do wody wytrwale mieszając, dobrze jest mieszaninę mocno podgrzać, aby ułatwić rozpuszczanie soli. Jeżeli zauważysz, że mimo mieszania sól nie chce się już rozpuszczać – otrzymałeś roztwór nasycony.
Otrzymaną solankę wlej do słoika do ok ¾ jego wysokości. Do patyczka przywiąż wełniany sznurek (jak najbardziej kosmaty). Patyczek połóż na słoiku w ten sposób, aby nitka dotykała dna słoiczka.
Odstaw słoik w ustronne miejsce. Uzbrój się w cierpliwość. Woda stopniowo będzie parowała ze słoika, a sól będzie ulegała krystalizacji i osadzała się na ściankach słoika oraz na nitce.
Im dłużej będzie przebiegał proces parowania i krystalizacji, tym większe będą kryształy soli. Rozważnie zatem dobierz miejsce, w którym będzie stała hodowla, nie musi być szczególnie jasne (dostęp światła nie wpływa na przebieg krystalizacji, ułatwia za to obserwację), ani zbyt ciepłe (wtedy krystalizacja przebiega szybko, a kryształy są małe).
W czasie wykonywania doświadczenia sprządź notatkę wg poniższego wzoru:
Cel doświadczenia: ........
Data rozpoczęcia i zakończenia doświadczenia (czas trwania obserwacji): .........
Opis przebiegu doświadczenia (tu opiszesz co i jak zrobiłeś i co uzyskałeś): ......
Wnioski: (tu zapisz, czego dowiedziałeś się wykonując to doświadczenie): ......
Notatkę możesz (ale nie musisz) wzbogacić rysunkiem lub zdjęciem.
Po zakończeniu wykonywania eksperymentu słoik przynieś do szkoły i pokaż w klasie z załączonym do niego opisem. Powinieneś umieć samodzielnie opowiedzieć o Twoim doświadczeniu. Nie jest konieczne wykonanie opisu z wykorzystaniem komputera. Opis powinien być krótki i rzeczowy
ZRÓB ZIELNIK:
1. Zbieranie roślin do zielnika
Zasada jest prosta – nie zbieramy gatunków
chronionych i staramy się nie uszkodzić rośliny.
Żeby uniknąć pomyłek. Zbieramy okazy (np liście )
czy fragmenty gałęzi tylko z tych gatunków drzew i
krzewów, które występują u nas naturalnie.
Chcemy nauczyć się rozpoznawać drzewa i krzewy występujące w naszych lasach.
2. Rozpoznawanie roślin
Jeżeli nie potrafisz rozpoznać jakiejś rośliny nie martw się zrobimy to razem na lekcji.
3. Suszenie roślin do zielnika
Rośliny trzeba układać na papierze. Najlepiej na najgorszym, jaki znajdziemy, bo im gorszy papier, tym lepiej chłonie wilgoć. Dobre są gazety codzienne.
Każdy egzemplarz przekłada się kilkoma warstwami papieru i rozdziela falistą tekturą. Gazety trzeba wymieniać, gdy staną się lekko wilgotne.Tak ułożony stos trzeba mocno przycisnąć. Metoda profesjonalna to prasa z drewnianych listewek lub metalowych drutów. Mogą ją zastąpić ciężkie książki.
4. Jak przygotować kartę zielnikową?
Najczęściej zielniki mają format A3. Roślinę przymocowuje się do kartki papierowymi paskami z jednej strony pokrytymi klejem (taśma klejąca z czasem odpada, nie można przyklejać rośliny do papieru, bo od razu ją uszkadzamy).
Karta zielnikowa powinna zawierać informacje: nazwę polską rośliny(jeśli potrafisz roślinę rozpoznać), miejsce i czas zbioru. Oczywiście im więcej informacji, tym lepiej, np. o siedlisku, podłożu, otaczającej roślinności, zapachu, kolorze owoców itd.
